Ο Αβρακόντες (ή Αβρακόντε για τους ντόπιους) είναι ένα χωριό που βρίσκεται σε απόσταση περίπου τριών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στο Οροπέδιο Λασιθίου σε ύψος 84 μέτρων στις βόρειες πλαγιές του όρους Δίκτη, πολύ κοντά στο σπήλαιο Δικταίο Άντρο.
Σύμφωνα με την παράδοση, η κυβέρνηση των Βενετών παραχώρησε κάποια κτήματα του Οροπεδίου σε έναν Ενετό, ο οποίος λεγόταν Αβραάμ Κόντε. Ο Αβραάμ ήταν ο πρώτος που κατοίκησε σε αυτό το χωριό, δίνοντας την ονομασία και στον οικισμό. Το χωριό δέχτηκε αρκετές καταστροφές κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, ενώ αποτέλεσε και το λημέρι των ανταρτών στην Ιταλογερμανική κατοχή.
Τα σπίτια του χωριού διατηρούν ακόμη την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους, με τα πρώτα σπίτια να έχουν χτιστεί από πρώτες ύλες που έβρισκαν οι κάτοικοι στο Οροπέδιο. Χαρακτηριστικό γνώρισμά τους ήταν το χαμηλό ύψος, τα τρία δωμάτια με σχεδόν καθόλου παράθυρα και με μία πόρτα ειδικά κατασκευασμένη από εγχώρια ξυλεία.
Ο Αβρακόντες παλιότερα ήταν γνωστός σε όλο το Λασίθι για τα πήλινα, που κατασκεύαζαν γνωστοί τεχνίτες από τα δυτικά του χωριού. Σήμερα, οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, παράγοντας πατάτες, φασόλια, σιτηρά, λαχανικά, φρούτα και όσπρια. Φημίζονται για την εργατικότητά του και τη φιλοξενία τους, καθώς σύμφωνα με την παράδοση "...λένε πως τον συντοπίτη Θεού του Ξένιου Δία, σκορπίστηκαν οι αρετές κ' οι χάρες και 'δω μέσα στην κοιλάδα, τ' Αβρακόντε 'πομείνανε οι πιο πολλές κ' οι πιο μεγάλες..."